Deurtje open, deurtje dicht, deurtje los. Soms is het onvoorzichtigheid, soms langdurige belasting. Vaak gaan de schroeven waarmee meubels of scharnieren zijn vastgezet in een caravan of camper maar een paar millimeter het hout in. In onze testcaravan betrof het een deurtje van een hoekkastje. Een zware op het deurtje vastgeplakte spiegel had hier de scharnieren te zwaar belast.
Twee manieren om schroefgaten op te vullen
Beide manieren van repareren vragen niet al te veel technische vaardigheden. Allereerst moet je de randjes rond het te groot geworden schroefgat met een houtbeitel bijsnijden en gladmaken. Wie als een ware vakman het gaatje met vloeibaar hout wil vullen, doet er goed aan het eerst met een accuboor wat groter te maken. Gebruik een boortje van 5 millimeter.
Daarna vul je het uitgeboorde schroefgat met vloeibaar hout. Dit is in verschillende kleuren verkrijgbaar is. In dit geval hebben we een helle kleur gekozen. Breng nooit in één keer te veel vulling aan; bij diepe boringen kun je het vloeibare hout beter in een paar lagen aanbrengen. Spatel vervolgens het oppervlak glad.
Met lucifers of tandenstokers
Je kunt schroefgaatjes ook op een eenvoudiger manier dichten met houtlijm en lucifers of tandenstokers als pluggen. Je hoeft dan niet te boren. Je stopt de lucifers of tandenstokers in het met lijm gevulde gat. Wanneer de lijm is gedroogd, verwijder je met een kniptang de uitstekende delen van de tandenstokers/lucifers. Eventueel tik je de vulling met een hamer nog wat aan.
Een sneldrogende lijm verkort de droogtijd. Je kunt dan al na een paar minuten het oppervlak gladmaken. Draai de schroeven ten slotte handvast aan.
Checklist gereedschap en materiaal
Dit heb je nodig:
- Houtbeitel
- Spatel
- Accuboormachine
- Schroevendraaier
- Houtlijm
- Lucifers / tandenstokers
- Vloeibaar hout
- Kniptang
Meer tips?
Vond je deze tips handig en wil je als eerste op de hoogte zijn van nieuwe tips en nog veel meer? Word dan abonnee van ACSI FreeLife en ontvang exclusieve tips voor jouw kampeermiddel!
Bron: MPS
Tekst & foto: Dominic Vierneisel