Obscuur en bekend tegelijk. De kleine Europese wereldstad tussen Duitsland, België en Frankrijk is voor velen slechts een naam. Ten onrechte, want Luxemburg-stad ligt te wachten om ontdekt te worden. ‘Waarom zijn we hier eigenlijk nog nooit geweest?’ Dat vragen we ons af als we vanaf de kazematten over de benedenstad uitkijken.
Aan de Alzette
Kleine huizen en groene tuinen, genesteld aan de oevers van de rivier de Alzette. Het is en dromerig decor, als de miniatuurwereld van een modelspoorbaan. Luxemburg is opgedeeld in een boven- en benedengedeelte. De wijken Grund en Clausen waren vroeger beruchte sloppenwijken. De kleine rivier diende als riool. Dit kwam de hygiënische omstandigheden tot ver in de twintigste eeuw niet ten goede.
Abdij als pronkstuk
De immense abdij van Neumünster uit 1869 deed later ook dienst als gevangenis. Vandaag de dag zijn de kleine arbeidershuizen lieflijk gerestaureerd en is er een hippe wijk voor in de plaats gekomen. Artistieke kroegjes, cafés, boetiekjes, galeries en muziekpodia domineren het straatbeeld. Waar in het verleden monniken baden en later criminelen werden opgesloten, bevindt zich nu een cultureel centrum. De gerestaureerde abdij van Neumünster is het pronkstuk van de stad. Hier worden jaarlijks meer dan duizend evenementen georganiseerd.
Derde Europese hoofdstad
De moestuinen van de oude monniken staan ondertussen weer in bloei. Onze wandeling is toverachtig. De plek is een oase van rust. We kunnen nauwelijks geloven dat we in een van Europa’s hoofdsteden lopen. Dat is het kleine Groothertogdom namelijk ook. Naast Brussel en Straatsburg is Luxemburg een derde hoofdstad van Europa. Zo is hier onder meer het Europese Hof van Justitie gevestigd.
In Luxemburg-stad wonen iets meer dan 110.000 inwoners. Doordeweeks is dat aantal bijna verdubbeld als deze tijdelijke inwoners door de drukke winkelstraat Grand-Rue lopen om gezien te worden. Een groot deel daarvan bestaat uit niet-Luxemburgers. Het zijn bijna allemaal bankiers die hier vanwege de aantrekkelijke salarissen komen werken.
Werelderfgoed
We raken bijna verdwaald in de uitgestrekte kazematten van de stad. Duistere passages in het voormalige verdedigingsbouwwerk blijken labyrintische doorsteekjes. Vroeger werden ze als arsenaal en verdedigingswerken gebruikt. Het bolwerk werd beschouwd als het ‘Gibraltar van het Noorden’. ‘
Mir wölle bleiwe, wam ir sin’ (‘We willen blijven wie we zijn’, het nationale motto van Luxemburg) is gehouwen uit de erker van een huis aan de Vismarkt. En daar zijn we het mee eens. Dit is het oudste deel van de oude stad die sinds 1994 de op de Unesco-werelderfgoedlijst staat. Werelds en charmant, grootstedelijke en dromerig. Luxemburg is het ontdekken waard.
‘Europese’ stadsdeel
Als je dan toch een keer een bezoek brengt aan deze kleine hoofdstad, vergeet dan Kirchberg niet. Naast de historische boven- en benedenstad is dit het moderne stadsdeel van Luxemburg. Kirchberg is een vrijhaven voor hedendaagse architectuur. De Luxemburgse voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker heeft hier zijn werkplek. Het Europees Parlement, het Europees Gerechtshof en de Europese Rekenkamer zijn de moeite van het bezoeken zeker waard. Daarnaast zijn er talloze musea en kunstwerken en blijft bezoek aan de Philharmonie Luxembourg onvergetelijk.
Nieuwsgierig geworden naar Luxemburg? Start je camper of haak je caravan aan en vertrek. Vanaf Utrecht rijd je er binnen vier uur naar toe. Binnen een straal van zes kilometer om Luxemburg-stad heb je de keus uit twee door ACSI geïnspecteerde campings:
Camping Kockelscheuer in Kockelscheuer. Dit zegt de ACSI- inspecteur: ‘Deze terrassencamping heeft plaatsen met afbakening, zonder schaduw en met enige schaduw. De camping beschikt over een speeltuin en sportterrein.’
Camping Bon Accueil in Alzingen. Dit zegt de ACSI-inspecteur: ‘Goed onderhouden camping in het hart van het stadje, direct gelegen naast het gemeentepark.’
Bron: MPS, tekst en foto: Steffen Zink