We wilden in mei de rustige kant van de noordelijke Adriatische kust verkennen – in het binnenland, weg van het strand. Het natuurgebied in de delta van de rivier Po, het landschap Valli di Comacchio en de badplaatsen in een tijd dat er nog niet zo veel gaande is.
Porto Garibaldi
De uitvalsbasis voor het eerste doel is het stadje Comacchio en Lidi di Comacchio – zeven sterk van elkaar verschillende voorstadjes. De haven Porto Garibaldi ligt in het midden. Je vindt hier in de omgeving een groot aantal mooie camperplaatsen en campings. In het voorseizoen en in de herfst is het hier rustig en oogt het bijna verlaten.
In de voorstadjes heerst Italiaanse leven van alledag. Er valt hier veel te zien. We verkennen de Valli di Comacchio op de fiets, meren met zout water waartussen een goed bewegwijzerd net van fietspaden loopt. Je passeert Casoni (vissershutten) met uitgehangen visnetten en de grootste kolonie flamingo’s van Italië.
13 eilanden
De imposante Noord-Italiaanse stad Comacchio is gebouwd op 13 eilanden. Gelukkig zijn er sierlijke bruggen om makkelijk over te steken van het ene naar het andere deel.
De Treponti brug uit 1634 springt daarvan het meest in het oog. Dankzij de goede ligging aan de Po en de zouthandel was Comacchio ooit een rijke stad. Het onbekende stadje telt nog altijd genoeg bezienswaardigheden. Kampeerders en camperaars kunnen op hun telefoon het beste Porto Garibaldi invoeren. Bij deze haven vind je meerdere mooie camperplaatsen en campings. Zoals bijvoorbeeld Camping Ancora in Lido di Scacchi en Camping Spiaggia e Mare in Porto Garibaldi.
Tussen de zoutwatermeren van Comacchio loopt een goed bewegwijzerd fietspadennetwerk. Fietsen is een ideale manier om het typische Noord-Italiaanse kustleven te ontdekken. Zo kom je onder meer oog in oog met lokale vissers en een grote kolonie van flamingo’s.
Varen
Tijdens de trip langs de Adriatische kust van Venetië naar Rimini gunnen we onze camper een dagje rust. Vanuit de Porto Garibaldi haven in Comacchio stappen we op de Albatros II. Deze boot ligt iedere ochtend klaar voor vertrek. Een relaxte manier om via de Po het binnenland te verkennen. Het licht, het water, de geuren – we zijn meteen verkocht. Urenlang kun je hier op het dek staan om alleen maar te kijken. Zoals naar de vissers die hun vangst binnenhalen.
De zee ligt er in de lagune van Goro stil en vredig bij. De zon komt slechts aarzelend door de ochtendnevel heen. Een paar vissersboten dobberen in het water. Dan verdwijnt de oever weer achter een witte sluier. “De lagune van Goro is een paradijsje”, vertelt Stefania Carli, de kapitein van de Albatros II, waarmee we een uur geleden vertrokken zijn uit Porto Garibaldi. “Kijk maar eens goed”, zegt ze, “we hebben gezelschap van reigers, zilverreigers, meerkoeten en moerasvogels.”
Po-delta
In het Duits en Italiaans vertelt de kapitein over de schoonheden van de Po-delta, zoals de uitgestrekte rietvelden en moerassen. De tocht voert ons eerst langs de kust en vervolgens door de baaien en kanalen van de Po-delta. Ondertussen is de fauna ons tegemoet gekomen en hebben we gezelschap van zilverreigers en meerkoeten.
De Albatros II vertrekt iedere dag uit Porto Garibaldi. De tocht voert eerst langs de kust, en dan door de baaien en kanalen van de delta van de Po. Hier monden de Po di Goro en een stuk verder de Po di Volano uit in de Adriatische Zee. Het zijn twee van meerdere rivierarmen waarmee deze grootste Italiaanse rivier 625 kilometer van zijn bron de Po-delta vormt.
De rivier heeft het land opgedeeld in uitgestrekte rietvelden, kleine eilanden en moerassen, waartussen kanalen en grote oppervlakten met water. Deze delta behoort tot de meest waardevolle natuurgebieden in Europa met een heel eigen flora en fauna. Niet alleen vogels zijn hier in hun element, maar ook allerlei andere vormen van zeeleven.
Lokale keuken
Rond de middag zoeken we een rustige plek uit en meren we aan voor een typisch lokaal menu bestaande uit zeebanket uit de delta en witte wijn. De Po-delta biedt ideale condities voor vis en zeebanket. Er worden hier bijvoorbeeld allerlei schelpdieren gekweekt variërend van kleine venusschelpen tot mosselen en de grote sint-jakobsschelpen. Verder vind je er inktvis, garnalen, brasem en lumache. Dat zijn kleine zeeslakken die je op veel menukaarten als specialiteit vindt. Ze worden veelal bereid met een kruidige tomatensaus. Je prikt de opgediende slakken met een houten stokje uit hun huisje.
De volgende stop is bij het Isola dell’Amore. We zetten voet aan wal voor een wandeling over dit verlaten zandeiland. Drie uur later keert de Albatros II weer terug richting Porto Garibaldi en klinkt er ineens vrolijke salsamuziek. Onze Italiaanse medepassagiers dansen op het dek. Zelfs de bemanning doet mee. Het was een prachtige dag die een heel ander licht deed schijnen over dit deel van Italië. Alles behalve een overvolle bakoven voor toeristen.
Bron: MPS, Joachim Negwer