Niets dan zand zo ver als het oog reikt… zo moet een woestijn zijn. Oké, we hebben het hier niet over een échte woestijn, maar indrukwekkend is het wel.
Duin van Pilat
Op blote voeten stappen we door het zand, de beroemde duin van Pilat is een stevige klim. De route is iets meer ontspannen als je, zoals wij, vertrekt van een van de campings die pal aan de duin liggen. Op de officiële parkeerplaats is het namelijk nogal druk. Ook wel prettig: daar kun je via een houten trap naar de top van de zandberg.
De klim is het waard. Vanaf de kam heb je een schitterend uitzicht over de Atlantische kust, over Bassin d’Arcachon, op de paragliders en over het grote naaldbos aan de voet van de duin. Je kunt kilometers ver in de Gironde kijken.
De duin van Pilat, de grootste van Europa, is dan ook gigantisch: bijna 3 kilometer lang, 500 meter breed en ongeveer 110 meter hoog. De duin beweegt trouwens landinwaarts, wat je kunt zien aan de paar kale boomstammen die uit het metershoge zand omhoog steken, de skeletten van dode naaldbomen. Het geschatte volume van de bewegende berg: 60 miljoen kubieke meter zand.
Zandbak aan zee
De hele kuststrook tussen de monding van de Garonne bij Bordeaux en de Spaanse grens is één grote, zij het niet geheel onschuldige zandbak aan zee. De stromingen van de Atlantische Oceaan kunnen verraderlijk en gevaarlijk zijn. Het is dus verstandig om enkel te gaan zwemmen op plekken met een strandwacht. Maar verder is de kuststrook met honderden kilometers strand zonder zeewier en stenen, fijn zand, hoge duinen, helder water en aanzienlijke golven een waar walhalla voor zandkastelenbouwers, wandelaars en badgasten.
Bayonne, Biarritz en Bordeaux
De cultuursteden in de regio, die tegenwoordig trouwens voluit Nouvelle Aquitaine heet, liggen vooral in het noorden – Bordeaux, Saint-Émilion, Arcachon – en het zuiden – Biarritz en Bayonne. In de streek ertussen kom je vooral stranden, dorpen, grote campings en eindeloze naaldbossen tegen. Camperplaatsen zijn er ook, en bijna overal kun je zelfs in het hoogseizoen nog wel spontaan een plaatsje bemachtigen.
Heuvelachtig wijnlandschap
Heerlijk doelloos trekken we kriskras door het heuvelachtige wijnlandschap, van Lacanau naar Biscarosse en van Saint-Girons naar Moliets-Plage met zijn prachtige strand. In Saint-Émilion bezoeken we een wijnboer. We moeten nog rijden, maar proeven mag. En van de kist met wijnflessen die we er kopen, blijft er aan het eind van de vakantie zowaar eentje over voor thuis.
Rotsachtig
Hoe zuidelijker we komen, hoe ongerepter de natuur wordt en hoe meer wind er staat. Rond Biarritz en Bayonne beland je in een bergachtig kustlandschap. Vooral we weg tussen Saint-Jean-de-Luz en Hendaye is prachtig, spectaculair zelfs in het rotsachtige landschap. Een fijne afwisseling na die ellenlange zandstranden.
Mix van Franse en Baskische cultuur
Saint-Jean-de-Luz schijnt vroeger trouwens een onvervalst zeerovershol te zijn geweest. Tegenwoordig staat de regio bekend om zijn unieke landschap en de mengelmoes van Baskische en Franse cultuur. Deze wat meer desolate plek net voor de grens met Spanje valt bij ons meer in de smaak dan het rijke, chique Biarritz, ondanks diens droomligging en flair van laisser-faire.
Vogels en pinassen spotten
Vlak voor de Spaanse grens maken we rechtsomkeert. We willen nog een paar dagen bij Arcachon aan zee vertoeven, voordat we huiswaarts keren. De baai daar, Bassin genoemd, is eigenlijk de uit de kluiten gewassen monding van de rivier Eyre. Zandbanken versperden het water ooit de weg richting oceaan, waardoor een kustlandschap met een geheel eigen charme is ontstaan: de oceaan en de lagune – vol oesterbanken – liggen pal naast elkaar.
Met een verrekijker kun je zeldzame vogels bij het Bassin spotten of pinassen tellen. Dat zijn typische boten uit Arcachon. Vroeger werden ze gemaakt van zeedenhout, tegenwoordig van chiquer hout. Ze hebben iets weg van een uitvergrote Venetiaanse gondel.
Zonsondergang vanaf de duin van Pilat
Voor we naar huis gaan, staat er nog één ding op ons verlanglijstje, een schouwspel dat de mensheid al millennia onverminderd fascineert: de zonsondergang bekijken vanaf de duin van Pilat. De kleurschakeringen gaan van zachtroze tot intens lila en de Atlantische Oceaan glinstert in tal van blauwtinten.
We begraven onze blote voeten in het zand en genieten zwijgend van het prachtige kleurenspel. Een kleine zeilboot glijdt als een silhouet door het slotbeeld.
ACSI-campings
Is Aquitanië jouw nieuwe kampeerbestemming? Dan is het wel handig om alvast een beeld te hebben van het campingaanbod. Bekijk daarom alvast het aanbod ACSI-campings in de regio.
Bron: MPS, Tekst: Julia Berg, foto’s: Joachim Negwer