Zuidelijker dan de Gaume kun je niet gaan in België. Vanuit Utrecht ben je er binnen vier uur rijden. Ook dit is de Ardennen. Maar dan een deel dat nog niet echt op de toeristenradar staat. Je moet er immers ook zeker een uur verder voor 14naar het zuiden rijden dan wanneer je in de omgeving van La Roche en Ardenne blijft. En wat krijg je daar voor terug? De natuur en het klimaat in de eerste plaats.
Microklimaat
Het Ardens massief gaat hier over in een zacht glooiend landschap van bos en groen golvend platteland. Doordat de heuvelkammen bebost zijn met loofbomen hebben de koele winden uit het noorden en het oosten geen vat op deze streek en heerst er een microklimaat. De mergelsteen in de ondergrond van de heuvel neemt de warmte makkelijk op en houdt het ook langer vast. Hierdoor is het er gemiddeld twee tot drie graden warmer dan enkele tientallen kilometer verderop. De zomer duurt er langer en de winter is er een stuk korter. En dat schept een cultuur van culinair genieten. Tot zover de informatie die ik voor mijn reis vind over de streek. Maar wanneer wij de streek binnenrijden in april, regent het onverminderd. Van het microklimaat is even niets te merken.
Bier voor brood
We wachten tot het ergste voorbij is in de auto en bezoeken dan de Abdij van Orval die in een afgelegen dal ligt. Op dit moment is Orval vooral bekend om het trappistenbier. Maar dat wordt er pas sinds 1931 gebrouwen om zelfvoorzienend te zijn, zo vertelt gids Evelien Apers. En dat terwijl de abdij er al sinds de twaalfde eeuw is. Monniken vestigden zich hier in de middeleeuwen omdat de plek ver van de bewoonde wereld ligt. Bovendien was er een bron en dus schoon water.
Helaas verwoestte een grote brand in 1252 het complex. De complete abdij ging in rook op. Met uitzondering van de muren die nu nog als ruïne overeind staan. We wandelen tussen de muren door. Hier en daar vallen zonnestralen door oude vensters op de okergele structuren. Je hoeft niet gelovig te zijn om de rustgevende sfeer te voelen. Het duurde honderd jaar om de abdij opnieuw op te bouwen. Maar ook dit christelijke toevluchtsoord had niet het eeuwige leven.
Hele verhaal
Nieuwsgierig waarom ook dit gebouw niet het eeuwige leven had en met wat voor culinaire hoogstandjes Rosanne zich nog meer opwarmt? In ACSI FreeLife 5-2017 mis je niks en lees je het hele artikel.