Qls ik via de A2 de Belgische grens passeer, begint mijn vakantiegevoel pas echt. De licht kronkelende Maas met de omliggende heuvels en het aanzicht van industriestad Luik geven mij het gevoel dat ik al heel ver van huis ben. Toch rijd ik Wallonië net als veel andere vakantiegangers keer op keer voorbij.
Tips uit de ’time to momo Ardennen-reisgids’
Niet altijd trouwens. Het heuvelgebied is een van mijn favoriete fietsregio’s. Door al die ritten op het smalle zadel ben ik best bekend in de Ardennen. Daarom ben ik benieuwd waarmee deze regio mij nog kan verrassen. Naar aanleiding van de 40 trips en tips van locals uit de ‘time to momo Ardennen-reisgids’ van uitgeverij mo’media t(r)ippen we (naar) vijf onbekende pareltjes.
1. Terug naar de jaren 70
Het begin van de mijnexpeditie van Blegny – vlak bij Luik – is meteen een beproeving. Samen met vier collega’s en de gids stappen we in een te krappe liftkooi letterlijk in de voetsporen van de koempels van weleer, en duiken we ruim 40 jaar terug in de tijd. Die gids is niet zomaar iemand.
Gehoorbescherming?
In een mengelmoes van Frans en Limburgs neemt Willy Reisiger ons mee naar zijn voormalige, ondergrondse werkplaats op -60 meter. “Of we in die tijd gehoorbescherming hadden?” Lachend: “Uh, wat zegt u? Wacht, ik zal jullie laten zien hoe lawaaiig het was.” Willy pakt er een pneumatische boor bij. Binnen twee seconden heeft iedereen zijn oren bedekt.
Stoflongen. Liggend werken. Geen toiletten. Geen gehoorbescherming. “Ja, het was mensonwaardig”, moet Willy toegeven. “Maar de band die je met elkaar hebt, is ongekend. Dat heb ik daarna nooit meer ergens meegemaakt. En vergeet niet hoe groot het belang was van dit werk. Zonder mijnbouw was er nooit een industriële revolutie geweest. Daarnaast zijn er veel grotere voetbalclubs ontstaan uit de mijnbouw, zoals Roda JC, Beringen en Winterslag.”
Vals zingende kanaries
Tussen alle smeuïge anekdotes door over kanaries die ondergronds gingen om mijngas op te sporen (‘zo gauw ze vals zongen, was het niet goed’) en ‘de stapels krantenpapier die mee naar beneden gingen’, neemt Willy ons stapsgewijs mee door de snikhete koempelwereld van weleer.
Ideale uitje voor een warme zomerdag
Hoe dieper je bij het binnenste van de aarde komt, hoe warmer het wordt. De hoge luchtvochtigheid en de draaiende machines stuwden de temperatuur verder op tot minimaal 30 graden. Op 60 meter onder de grond is het sinds de sluiting van deze mijn in 1980 juist lekker koel. Het ideale uitje voor een warme zomerdag.
2. Zo, nu eerst een Bellevaux
We verruilen het bronwater voor de tarwesmoothies. Boven op een heuvel net iets buiten Malmedy ligt een lokale brouwerij. De Nederlandse apotheker Wil Schuwer gaf zijn praktijk ervoor op. Inmiddels heeft zijn zoon Tom de leiding over deze kleinschalige brouwerij, die zo’n 120.000 liter per jaar produceert.
Met zijn jongste dochter op zijn arm leidt Tom ons rond door de kleine brouwerij. “We werken zo lokaal mogelijk, zodat we aan het einde van de dag met een busje de kratjes kunnen bezorgen bij het café om de hoek.”
Bellevaux Blanche en Tom’s Pale Ale
Op het terras van brouwerij Bellevaux laat Tom ons proeven van de Bellevaux Blanche, Blonde, Brune en Malmedy Triple. En dan is er ook nog de TPA, oftewel de Tom’s Pale Ale, een licht en hoppig bier dat slechts één keer per jaar wordt gebrouwen in verse hop met verse bloemen.
Trakteer je jezelf niet zomaar op een lokaal biertje en wil je er eerst wat voor doen? Dan kan je vanuit de brouwerij kiezen uit vier uitgezette wandelingen van 1,5 tot 10 kilometer door de Warche-vallei met elk de naam van een Bellevaux-biertje.
Meer Wallonië
Nieuwsgierig wat de andere drie verborgen parels zijn? In ACSI FreeLife 5-2022 vind je het hele artikel en kom je helemaal in Waalse sferen.