Een uit de hand gelopen grap, zo kun je de ambucamper zien waarmee Robert Smit (48) en Eva Schweikert (39) kamperen. Robert: “In coronatijd konden we niet met het vliegtuig naar Eva’s familie in Portugal reizen, dus gingen we met de auto. Elke nacht sliepen we onderweg in een ander hotel en wisten we niet of we de check-in tijd zouden gaan halen. Toen dachten we: is een camper niet handiger, dat je kunt slapen waar je stopt?
Zweedse ambulance gekocht via Marktplaats
Eva ging zoeken op Marktplaats en liet me de advertentie van deze Zweedse Volvo Nilsson V70 Ambulans zien.” Eva: “Voor de grap, maar toen bleek Robert ’m heel leuk te vinden!” “Deze ambulance heeft in Zuid-Zweden een jaar of zes rondgereden voor patiëntenvervoer tussen ziekenhuizen, dus niet zozeer voor de snelle dienst”, weet Robert, in het dagelijks leven boekhouder, over de geschiedenis van het opvallende voertuig.
“Daarna heeft een motorclub ’m een tijdje gehad voor evenementen, tot hij werd opgekocht door een garagehouder in Nederland. Het was een kale ambulance toen wij ’m kochten, maar we zagen het meteen zitten.”
Koelkast voor kaas
Opeens veranderde de grap in een serieuze zaak, want behalve dat de oprit bij hun huis moest worden aangepast om ruimte te maken voor het 580 centimeter lange model, begon ook het geregel en geklus. Er was gedoe met het door de verkoper aangebrachte hefdakje en met de keuring voor het campertarief.
Robert: “Met een basisinrichting waren we helemaal klaar voor vertrek naar Portugal. Maar toen kregen we bericht: er moesten extra delen verwijderd worden voor de kwarttariefkeuring.” De zaag ging er weer in. Na een meetbezoekje aan de Belastingdienst in Apeldoorn kregen ze groen licht.
Geen plek voor een gaskooktoestel
Maar eenmaal op reis liepen ze deze keer zélf tegen dingen aan. Letterlijk. “We hebben geen plek voor een gaskooktoestel, alleen voor een magnetron. Maar daar stootte Eva telkens haar voeten tegen”, vertelt Robert. Wat ook niet handig bleek: elke keer het bed moeten optillen als ze even een flesje water uit de koelkast eronder wilden pakken.
Robert: “Onderweg hebben we veel nagedacht over hoe we dingen konden aanpassen. Uiteindelijk hebben we het bed opgehoogd zodat er grotere kratten onder kunnen, elektronica toegevoegd, extra kastruimte gemaakt en de koelkasten hebben een andere plek gekregen.”
Koelkasten, in meervoud? Robert lacht: “Ja, we hebben nu twee Dometic-ladekoelkasten. Eén gebruiken we zelf, die andere is voor de family – kaas en andere lekkere dingen die we meenemen als we bij Eva’s familie op bezoek gaan.”
Superklussers
De twee hebben zichzelf én elkaar verrast tijdens het klussen. Eva, zelf handig met schroeven en verf: “Ik wist niet dat Robert een superklusser was, maar dat bleek hij wel te zijn.” En dat is maar goed ook, want het interieur van de Nilsson is vanbinnen wat ronder, waardoor alles op maat moest worden gemaakt.
Sommige plankjes in de ambucamper gingen er wel veertig keer in en uit, en wat ze voor links bedachten bleek niet automatisch ook rechts te passen – dat werk. “Voor veel dingen hebben we het wiel moeten uitvinden”, zegt Robert. “Het beste voorbeeld vind ik ons wastafeltje. Waar moet dat in godsnaam?, dachten we. We hebben iets bedacht waardoor je het niet alleen binnen kunt gebruiken, maar via de linker zijdeur ook vanaf buiten. Dat blijkt heel handig te zijn.”
Voor techniek en stroom maakten ze gebruik van tips in de Facebook-groep van Stef van Leek, die eerder hoofdrolspeler was in deze Kluscamper rubriek met zijn bakwagen. Daar werden ze ook door de producent van hun hefdakje uitgenodigd voor een check, want het werkte niet naar behoren en was niet waterdicht.
“Ze schrokken ervan hoe het was ingebouwd door de garagehouder”, vertelt Robert. “Voor een zeer schappelijke prijs hebben ze het hersteld.” Het gefikste dak is iets verlaagd, het dieselverbruik dook daardoor met een tiende naar beneden. Mooi meegenomen.
Blauwpaars olifantje
Onderweg gaan er duimen omhoog en trekt de wagen veel bekijks. Robert: “Laatst waren we er een dagje mee weg naar Bataviastad. De parkeerwachten stonden naar dure sportauto’s te kijken, maar kwamen meteen naar ons toe toen ze onze camper zagen. Veel mensen willen even binnenkijken.”
Van ambulancepersoneel kunnen ze onderweg vaak een zwaai verwachten, die herkennen het model uit duizenden. Pas als ze hebben gezien dat er achterop vlaggen zijn geplakt en het doktersteken op de zijkant is vervangen door een blauwpaars olifantje – Fantje – weten voorbijgangers dat deze Nilsson geen werkende ambulance meer is.
Het olifantje is een souvenir uit de jaren waarin Robert als touringcarchauffeur werkte: “In die tijd kwam een goede vriendin in het ziekenhuis terecht. Ze heeft een Indiaas verleden en hield van olifanten, dus ik ben toen met een knuffelolifantje achter de voorruit gaan rijden. Vanuit dat idee heb ik dit logo laten maken door een kunstenares in België.”
EHBO-diploma
Hebben ze tips voor andere zelfbouwers (in spe)? Eva, lachend: “Ja, koop een kant-en-klare camper!” Robert raadt aan om eerst een half jaar rond te kijken in een Facebookgroep over zelfbouwcampers. “Daar leer je heel veel van. En ga eerst eens met een gehuurde camper op pad. Dan waren wij erachter gekomen dat een magnetron bij je voeten niet zo handig is, het had ons een ombouwronde kunnen besparen.”
Omdat het stel naar eigen zeggen ‘alle valkuilen heeft gehad’, en omdat ze zelf nieuwsgierig zijn naar wat anderen van hun voertuig maken, organiseren ze weleens een Nilsson-meeting om ervaringen uit te wisselen. Robert en Eva willen de ambucamper graag een keer meenemen naar Ierland en Schotland. Zweden staat ook op het lijstje, maar Eva is wat huiverig om de Zweedse ex-ambulance mee terug te nemen naar z’n roots:
“Eigenlijk durf ik dat niet, want ik weet niet hoe mensen daar zullen reageren op de ambulancestickers.” Zelfs zonder hun bijzondere camper was ze van plan om haar EHBO-diploma te halen, misschien komen de vaardigheden ook op reis nog eens van pas. “We werden al een keer aangesproken door een heel oude man, of hij even in onze ambucamper mocht liggen”, vertelt Eva. “Dat bleek gelukkig een grap te zijn.”
Blijf op de hoogte van de reisavonturen van de ambucamper
Alle klus- en reisavonturen van Robert en Eva zijn te volgen op sehp.nl en via Instagram, @sehpsehp. De ambucamper wordt ook ingezet voor Stichting BlueTruth, die liefdadigheidsritten organiseert met hulpvoertuigen.